Czesc

 1     2|         odpycha go od się jak to zło, by nie następowało na duszę... -
 2     2|      tężyć jej piersi poczyna, a zło jakieś miąć i wykrzywiać
 3     3|        wiedzą i pastuchy. Tak to zło i dobro wasze, kobiece,
 4     3|         jak kości.~"A że was tak zło samo przez igrę z życiem
 5     3|        wyzna Kościół rzymski, że zło światem rządzi, jako że
 6     3|         stygnienie w piersiach - zło i grzech jawny - za gryzącą
 7     3|        nam tenże goliard, gdy mu zło bodaj gorętszą krew czyniło -
 8     3|  cokolwiek życie niesie, dobro i zło społem - i na wszystko się
 9     3|         A onoż to." "Niby jakie: zło?'." "Nie człecze ciało w
10     3|       surowej pogrozie kościoła, zło samo sidłało dusze kuszeniem
11     3|    cieniów tumu; aż ocknie się i zło samo na poniżu: podejmie
12     4|      Onoż to jest! - myślał - to zło, które z rybałtami w gród
13     4| pogańskim kształtem zdziałana. I zło a czary na rozstaje przynęca.~
14     4|        niedobrą granicę - jak to zło ruszone w ziemi. Jaszczury
15     4|           I nasłuchiwać mu każe. Zło nie śpi w takich kątach
16     4|       swej juchy purpurze jak to zło samo a najstraszniejszy
17     4|       powietrzu zażegnywa przeor zło w bracie już jawne:~"W imię