Czesc

 1     1|      Królowo, rycerz w czarnej zbroi, który rankiem pod twym
 2     1|  wyprzedał się było z miecza i zbroi. Ale rychło nowe na pewno
 3     1|   niemego; a dotykać rozmaicie zbroi mojej: niby czym człek żywy,
 4     2|    wypukłą.~Przy jednej takiej zbroi zatrzymał się mimo woli.
 5     2|      jak z baśni tuż obok onej zbroi w żarzy świętego Jerzego
 6     3|        Nie człecze ciało w tej zbroi siedzi." "Ee!" - przerażą
 7     3|        zawartej przyłbicy onej zbroi u proga.~Nie przywykli waganty
 8     3|    było od proga z pochrzęstem zbroi i jakby przysiekiem pod
 9     3|     płaszczem... "Lancelotowej zbroi barwy!" - przypominają żonglerzy
10     3|      to moce człecze dźwiganie zbroi takiej. Aleś się uparł!"~
11     3|     rozcina pierścienne sploty zbroi, wielkie kawały kolczugi
12     3|      ledwie do nakolennicy tej zbroi głowami sięgają: i mistrz
13     3|       trzoda przed ogromem tej zbroi, pawęży i miecza.~"Za dnia
14     3|   sposobiąc do swej blaszkowej zbroi rycerza na linie i włócznię
15     4|      skrzydło płaszcza; błyska zbroi i miecza pogroza.~Porwie
16     4|       opowieści o Parsifalowej zbroi. I znalazł się przecie taki,
17     4| wierzeń moich... Za sprawą tej zbroi zakupionej wszczęła się