Czesc

 1     1|        ukryciu reguły miłości, wprost od pani Wenus idące, a przez
 2     2|     jak to w ludzkim roju.~Oto wprost na niego idzie dziewka strojna;
 3     2|     sprężonym, ni to włócznią, wprost w jego oczy mierzy.~"A rańtuch
 4     2|        się zza węgła następuje wprost na niego ten ruchomy słup
 5     2|  rozpostarcie ramion, wiodą go wprost pod okna jakoweś i ciemną
 6     2|    krawędzi najniższego okapu, wprost pod łunę zorzy, wychynął
 7     3|    kopyt, cieniem by się zdał. Wprost na mnicha jedzie.~"W imię
 8     3|         ta już się nie tuli, a wprost ramiona na szyję mu zarzuca.~"
 9     3|      się czarki i podstawia mu wprost pod wargi - niczym dwa kielichy -
10     3|     jak ten smok w jamie, wali wprost w to kłębowisko ludzkie.
11     3|          Dalibóg, do alkierza! Wprost na... Uch, jakież poduchowe
12     3|   widmo na przełęczy - a sunie wprost w banię ognistą...~Tak wpada
13     4|    piekarni nie zachodzi, lecz wprost do pałaców pańskich, gdzie
14     4|   macie wszak waganty u Bożego wprost tronu! Onaż to wszak za
15     4|      skrzydłami cheruba wionie wprost na piersi goliarda.~I spadają
16     4|        tony.~Jak gdyby zasiadł wprost niego na ruin którymś głazie,
17     4| potrzebie bluźnienia) mówił im wprost w oczy.~"Acedia! - myślał