Czesc

 1     1|           było niegdyś wielkie imię wasze, które od jocus - gędźby -
 2     1|            toć urągliwość mieszczan wasze gęśle mówione za jedno dziś
 3     1|            nie kwapi.~"Moja Muza na wasze rycerstwo nie patrzała,
 4     1|           miny i cierpkie wejrzenia wasze powiadam ja to. Wyście tu
 5     2|                Takie to z klejnotów wasze szczęście i niedola nasza."~
 6     2|          Pan Bóg pokarał za grzechy wasze, bracia trądem zdjęci."~
 7     2|          beznadziei żydowskiej. Dla wasze to, chrześcijany! Bóg syna
 8     2|        swego na mękę dał, więc i na wasze, pomnijcie! uleczenie: aby
 9     3|         Uciekła z heroldem? - bywa! wasze kobiety lubią uciekać...
10     3|              wykłóciliście do końca wasze swary: która sztuka i czyja
11     3|        pastuchy. Tak to zło i dobro wasze, kobiece, nie w duszy jak
12     3|          prawego na to zakrólowanie wasze śród igrców. A tym okrzeplej
13     3| wsłuchiwałem się uważnie w sumienia wasze. Wiem teraz, jaka jest i
14     4|            ogromnie ważna. Takie to wasze, kobiet, czarnoksięstwo
15     4|            niźli łez. Zaś te utyski wasze, że właśnie tymi dniami
16     4|      lekkomyślności, obudźcie w nim wasze młode władze radości i śmiechu -
17     4|           bodaj na te brylanty dziś wasze darujcie jej oną suknię