Czesc

 1     1|    czarne tę hydrę kacerstwa, której głowa, ledwie ścięta, już
 2     1|    chwili czas i księga, przy której go zastali. A jeśli już
 3     2|       dalej - dziewczynie, do której docisnął się już było tymczasem:~"
 4     2|     słyszeć z gęby niejednej, której zaraza mowy jeszcze nie
 5     3|    królowej pana Lancelota, o której żongler opowiadał w piekarni -
 6     3|       Na nic i powieść każda, której nie przoduje ton poezji."~
 7     3|   zbyła dawnej gorącości, dla której wszystko z życia było owo -
 8     3|      czapą, czyszczą ławę, na której zasiąść miał gość tak znamietnity.
 9     3|       jakiejś rany na głowie, której nie czuje jeszcze wcale.
10     4|       tej pokory ostatniej, w której krzyknę: przeklęte niech
11     4|      ani butów, ani czarki, z której gościem pił. Oziębły serca
12     4|      misa słońca i purpury, w której skąpano niegdyś na Olimpie
13     4|       czarodzieja jaskinia, w której wykuwają się postaci wyższego
14     4| mnichy w tej chwili. Za igrę, której się spodziewali, owo jakie
15     4|  zjawię się w postaci takiej, której tknąć nie śmią." - Rozłożył
16     4| ciebie to, bestio okrutna, od której ani na krok w życiu oddalić
17     4|    nieopatrznie lada jaką - w której i największe podonczas ladacznice