Czesc

 1     1|           że gbur, kto się na słowo igrców obrusza; że dawniejszy obyczaj
 2     2|        chwili natrząsać nad głowami igrców stojących tuż obok w kruchcie -
 3     3|       alteruje choroba płochy naród igrców, a cóż dopiero zjawienie
 4     3|        gdzie znowu w jakiej bandzie igrców odnalazł."~Lekarz przy chorym
 5     3|           nad płochymi głowami tych igrców wszystkich, nie grozę zostawiła
 6     3|             zakrólowanie wasze śród igrców. A tym okrzeplej króle na
 7     3|             tak się zasłuchała w te igrców żale i utyski, że się między
 8     3|         gospodę całą: opłakuje dolę igrców sztuk wszystkich.~Wagantom
 9     3|           Zgoła piekło rozpęta, kto igrców i żaków na siebie obruszy.~
10     3|           wystąpieniu tamtych dwóch igrców odmieniły się snadź myśli,
11     4|             młodu towarzyszów Muzy: igrców i żaków gościńców świata...
12     4|         święty Franciszek przywołać igrców imienia na nas, franciszkany!
13     4|        Ustrzegł Bóg (nawet pod tych igrców przemocą) od pochylenia
14     4|         przebłagać nie zdołał.~"Nie igrców przemoc wywlokła cię tam -
15     4| sponiewieranych, Matka boleściwa, a igrców Orędownica przed Bogiem
16     4|        błędnych rycerzy, wędrownych igrców, klerków i żaków oraz wędrowników
17     4|          ziemskiego piękna na czele igrców sztuk wszystkich, po gościńcach