Czesc

 1     1|     zaduma kościelna nad człeczą dolą, taka frasobliwość ducha.~
 2     1| Błogosławiona niech będzie nasza dola wszelaka, skoro w torbie
 3     1|         szeroka!"~"Wielce gorzka dola nam, wagantom, gdy do tej
 4     1|  bezkorzystnej. Więc jaka na cię dola czeka? Szwendać się w głodzie
 5     2|          swoją, lecz nad człeczą dolą.~Napatrzył się w sukiennicach
 6     2|   zastawiał - własne serce tylko dolą człeczą obciążył.~Jak opodal
 7     2|       trędowatych.~W zadumie nad dolą człeczą owiało ich obu onym
 8     3|         natrząsali się nigdy nad dolą i niedolą człeczą satyrowie
 9     3|            Bez tego czymże nasza dola wagancka?!..."~Zaledwie
10     3|       nie śmiechy! Znaczy to, że dola wasza ziemska i w wieczność
11     3|            Bez tego czymże nasza dola wagancka - mówiłem... A
12     3|         całym zaduma nad człeczą dolą, taka frasobliwość zamierzonego
13     3|        ogóle mało warte, zaś ich dola wagancka jest już całkiem
14     3|     serca w użaleniu się nad ich dolą. A że od mnichów i klerków
15     3|          wy niczemu, co jest nad dolą waszą, pomocnej ręki użyczyć
16     4|   pobliżu zetknięcia się z cudzą dolą srogość dla ludzi w smęt
17     4|      pokorze wyraża się cała ich dola i natura ziemska, w gwałtownym