Czesc

 1     3|        mnie, a widział, jak ja ciebie chcę w tej chwili, a czuł
 2     3|      ryczysz, krowo, kiedy nie ciebie rżną?! Trzymajże tam który
 3     3|    skończysz swoje, pies się o ciebie nie zatroska... Nie chcesz?
 4     3| kobiecie wróbelkiem wtedy: dla ciebie to na nic!... I upodobał
 5     3|   troska, lekarza, o życie. Od ciebie ledwiem śmierć przepędził,
 6     3|      guzami srogimi."~"Dobry z ciebie krawiec!" - natrząsa się
 7     3|       u wrót uwysmukla wręcz i ciebie samego, ciała twego czuciem -
 8     3| przyszło gędźcowi terminować u ciebie, kowalu."~"Co więcej rzec
 9     3|          A i o miecz ten srogi ciebie nie poproszę, nawet kłonicy
10     4|        oczy?..."~"Nie mogę bez ciebie!..." - buczy dziewka w obie
11     4|        Twój duch?~wskroś pełen Ciebie, Tobą upojony w szał,~kędyż
12     4|     spośród mar elizejskich do ciebie się wydrę! ~wiosłem umarłych
13     4|     frasobliwa głowa?" "Nie do ciebie wcale!"~"'Ale przeze mnie!" -
14     4|      rzadko kiedy zaglądały do ciebie. A tyś ich szukać nie raczył -
15     4|       ich krzyk okrutny, który ciebie z nóg zwalił - nie wzywanież
16     4|        go jęły po łbie.~"Przez ciebie to, bestio okrutna, od której
17     4|  oddalić się nie mogłem! Przez ciebie, krwiopijco mój!... Jakże