Czesc

 1     1|      ławie. Długo gardło zwilża, zanim opowiadać pocznie, raz po
 2     1|     języki w gębach rozwiązywać, zanim się w tych głowach myśli
 3     2|      prędzej mówić dalej raczył, zanim go na ławie chorych nie
 4     2|         wystawiono pod pręgierz, zanim zbiry pochwycić zdołały.~
 5     3|         grano w kości.~Niejeden, zanim się opatrzył, przegrał cały
 6     3|          oczu. A najmniej teraz, zanim weszłaś. Po stokroć, nie
 7     3|        jaśnieniem barw własnych, zanim coraz to wyraźniejszy m
 8     3|    chusty ranną głowę lub ramię, zanim lekarz nieco dalej od grodu
 9     4|         dawnej ufniejszej wiary; zanim mnichy poczęły ludzi straszyć
10     4|         skronie.~ ~Długo trwało, zanim się spostrzegł, że tą zwiewną
11     4|   jelenia: do tańca stęp bierze. Zanim ją taneczne poniosą skrzydła,
12     4|          niebie niegdyś czczono, zanim go mistrze świątnicy nie
13     4|        pełnego dzbana: krzepi. A zanim ozdrowi, użalić się pozwala
14     4| zamieszanie! Dużo czasu upłynie, zanim się to do porządku znowu
15     4|         zipała pono jeszcze. Ale zanim mnie przez te gąszcze na
16     4|    rycerzy błędnych na księżycu! zanim te mieszczan córy, a potem