Czesc

 1     1| kościelnego podmurza. Lizały ich wargi kształty mnogie w kamieniu
 2     1|    rycerz czy poeta."~Odmie pani wargi w zamyśleniu jakowymś. "
 3     2|          wraz staremu rozedrgane wargi. Ale krzepi się cofnięty.
 4     2|  kamratów i za się, że już tylko wargi gryzł i odmachiwał się ręką
 5     3|          tak gwałtownie. I odyma wargi nad tym szczególnym upodobaniem
 6     3|          podstawia mu wprost pod wargi - niczym dwa kielichy -
 7     3|     uchronić by chciała - ledwie wargi umaczał, już rozochocił
 8     4|           niech ubarwi szafranem wargi, nozdrza i uszy, niech w
 9     4|      rogata głowa z piszczałką u wargi. I choć tak wyogromniała
10     4|          profanację księgi tylko wargi przeora rozchyliły się niemo,
11     4|      przy tym nozdrza i rozciąga wargi w szerokim aż po uszy uśmiechu.
12     4|      skoczek Bakchowy do wzdętej wargi nad bródką przykłada oto
13     4|       wąskie w tej chwili i sine wargi mnicha dygotały w takt pacierza
14     4|        głaszcze mu policzki, pod wargi mu podsuwa czaszkę swoją.~
15     4|    dziwna gorzkość wykrzywiła mu wargi. Co widząc, ona doskoczy
16     4|             I pocałowała go w te wargi gorzkie.~Głową w dół runął