Czesc

 1     1|           te ciosy kościoła, głazom samym lekkości nadając. A gdy
 2     2|             Znędznią i przed życiem samym."~Odgadując, ku czemu zmierzają
 3     2|    najbardziej dociśnięty, że przed samym sobą upokorzeń. Wbiły mu
 4     2| zgotowaliście mi i przed pręgierzem samym! Zasię mnie milczenie już
 5     2|         żalu, że się pod tym głosem samym otrząsła niejedna kobieta,
 6     2|         katedry, ni to na sercu jej samym, chłonie, rzekniesz, ku
 7     3|         zbrojny na koniu Parsifalem samym zgoła.~Wwiało skrzydło jasności
 8     4|             Przerwał sobie stary na samym początku, wystawia palec
 9     4|       miłości tak przykro zepsuł na samym początku - ,,niech przepada,
10     4|              choć bezgłośne, tętnem samym śpiewają:~"Wciąż się siostra
11     4|             żywego kamienia.~Zaś na samym przedzie obrazu, w postaci
12     4|           przywiedzie!...~Oto aż na samym dnie znalazł księgę dla
13     4|        Tymczasem tuż nad klasztorem samym zagruchotał grzmot, potoczył
14     4|        światem położą ciało jego na samym progu zamkniętego kościoła.
15     4|            szukało niźli w kościele samym. A w oddaleństwie od ducha
16     4|             się każdy właściwie nad samym sobą. Spochmurniał nawet