Czesc

 1     1|      kolumnami stoi pani: że bez płaszcza, od kolumn bardziej smukła,
 2     1|        gdy gwiazda jaka z Bożego płaszcza się oderwie i wróżbą nie
 3     1|        nim mnichy. Zarzucił połę płaszcza na lewe ramię i wystawił
 4     1|         nucenia z dala, te szumy płaszcza, te szelestki i stąpania
 5     2|     bielą zagojeń. A od pysznego płaszcza rycerza wionęły w one łby
 6     2|           chwytając się pazurami płaszcza zalotnika. Rzekłbyś, ta
 7     2| tymczasem.~Daremnie pan szczodry płaszcza zbył, daremnie grzechem
 8     2|        do głowy.~Z buta czy spod płaszcza - nie rozróżnisz w ruchu
 9     2|       nóż, poprawił czym prędzej płaszcza i kaptura, by w onym tu
10     3|       niej rycerz gronostajowego płaszcza rozrzutem osłania siebie
11     3|         rozwiał poły purpurowego płaszcza. I tak się wagantom przygląda,
12     4|     Rozchyla się ciemne skrzydło płaszcza; błyska zbroi i miecza pogroza.~
13     4|         dostał dziś w grodzi ani płaszcza nowego, ani butów, ani czarki,
14     4|          się może znów zalotnego płaszcza swej Magdaleny. Był - może
15     4|        ten wicher i wydymał poły płaszcza, ledwie się nimi otulić
16     4|      popielicową obramkę modrego płaszcza na stopniach tronu. Ten