Czesc

 1     1|   najmilszy: tabulator innobilium, mieszczan jurnik i pomściciel w śmiechu-
 2     1|          ulicy widać poważne kloce mieszczan w czapach sobolich, z bursztynowymi
 3     1|           Baczcież! toć urągliwość mieszczan wasze gęśle mówione za jedno
 4     1|         Muza, jaka nawiedziła dziś mieszczan i rycerzy! Tymczasem jeszcze -
 5     1|           tarcze i wdepczą w bruki mieszczan stopy... Hańba wahaniu twemu!...
 6     2|         gnuśnymi targi i przetargi mieszczan, gdyby przypadek nie wwiódł
 7     2| najbardziej nieoświeconych afekty, mieszczan i Żydów rzecz łasić się
 8     2|         raczej pobożnemu sobkostwu mieszczan - starych i młodych - niźli
 9     2|            stróże mienia i spokoju mieszczan.~Lecz oto czoło procesji
10     2|         piekle szatan grodu z tych mieszczan pychy odętej, z jaką zbliżają
11     3|           nawet - surowo, jakby na mieszczan chamską pogrozę, wypiętrzone
12     3|            pochodniach, w ciężkich mieszczan upojenia lube.~Tylko rybałty
13     3|          takim się stawa zawołanie mieszczan grodu mego w powszechnym
14     3|      goliarda o te zmrugiwania się mieszczan przy spotkaniu poety, o
15     4|        wyspie, przy zamku gród dla mieszczan i wszelkiego gburstwa; za
16     4|     błędnych na księżycu! zanim te mieszczan córy, a potem żonka i bachory,