Czesc

 1     1|  radosnym. "Tużeś?!"~Szeptem zaledwie powiedział do się. A oto
 2     2|      świeżo zdziałaną, miecz zaledwie ukuty lub tarczę spiżowymi
 3     3|    nasza dola wagancka?!..."~Zaledwie kilka kroków uczyni, a zachwieje
 4     3|      to życie - połową serca zaledwie."~"Lub może - podejmie za
 5     3|   Zdziałałem hamasz, o jakim zaledwie śniło się żonglerom. Ale
 6     3|    tę nogę ojca, gdym pełzać zaledwie po podłodze potrafił. Ale..."~
 7     3|  łydka śmigła.~W wspomnieniu zaledwie ośmielał się zobaczyć, co
 8     3|      twe są ubóstwa mniszego zaledwie tęskliwe świat: ty spoglądasz
 9     4|  wypatrzył z trudem pierwsze zaledwie słowo.~I utknął wraz na
10     4|  zrojeniach moich, z których zaledwie strzępy jakoweś, tu i owdzie
11     4| słowa tej modlitwy. A na pół zaledwie ocknięty z tego czaru, pojął,
12     4|    jeśli tymczasem złoci się zaledwie wino, snadź w krwi młodej
13     4|    myśli ukrycia, w czuciach zaledwie, wynurzały się nieraz najpiękniejszych
14     4|    skrzyżował:~"Ćwierćwiecze zaledwie, połowę może tylko lichego
15     4|      koło tego ciała, migały zaledwie futerkiem swym skrętnym