Czesc

 1     1|  dodzwonią czarkami.~I posadzą u stołu, zasłuchają się w słowo,
 2     1|         nami pić, poeto! U czoła stołu posadzimy cię, jak to za
 3     3|          swoim.~Przysiadł się do stołu, spracowaną głowę obciera
 4     3|   dowiedziona poskoczy za nim do stołu; jedną nogą na ławie przyklęknie,
 5     3| tymczasem tyłem przysiadł się do stołu, rozkrzyżował poza sobą
 6     3|         usłużyć panom od tamtego stołu za to ich nastawanie na
 7     3|    utyski, że się między nich do stołu przysiadła i na każdego,
 8     3|            pociesza ją rycerz od stołu gromko i weselnie.~Ten bo
 9     4|         przywiązuje do wysokiego stołu księgi.~"Tę ci, włóczęgo,
10     4|      księgą; a że przywiązany do stołu, wyjść nie mógł, nasunął
11     4|      gościa w głębokim krześle u stołu - a godnie: na ręczniku
12     4|                zerwał się sprzed stołu z tą klątwą na samego siebie.~"
13     4|          okno, powrócił z nim do stołu.~"Na wędrownego poety wspomnienie!" -
14     4|    ufając swym oczom podbiega do stołu, chwyta w garść lampę, podejmuje
15     4|          po" chwyci szklenicę ze stołu, przewęzi ją jednym zaciskiem -