Czesc

 1     1|  najdziesz dosyć karmi w stawisku naszym!"~Gdy ścichły, nawet w pamięci
 2     1|        gadkarzem na rynku cieszą, naszym gęślom cóż to zostawili
 3     2|          zawsze ci, którzy z nami naszym sercem żyją - a nie klerki,
 4     3|         ty nie umiesz cieszyć się naszym życiem wolnym - całym? A
 5     3|            Pójdziemy, waganty, za naszym przeznaczeniem szukać corde
 6     3| okrzykniemy się Sosnom zawołaniem naszym: Bacche!!..."~Dudni piwnica
 7     3|            bić się - za przewodem naszym?"~Posiała się w izbie cisza
 8     3|           Spójrz na tum w grodzie naszym: oneż to moce zbudowały
 9     4|           nie bój się, na chlebie naszym; zwłaszcza gdy kawał świata
10     4|          serce człecze i w dziele naszym. Na czymżeśmy to stanęli,
11     4|   kierunku księgi na stole.~"Gdy, naszym zwyczajem, do oświeconych
12     4|         koło niego przewieją - ku naszym samotniom! Kto wedle ciała
13     4|         bramę niejednego grodu.~A naszym ku czemuś zapałem przejmują
14     4|       Rabuśnica i korsarka duszom naszym - tą pięknością ciała a
15     4|       Tymi czasy, jakie w grodzie naszym nastały, jam nocą już tylko