Czesc

 1     1|     bezwiednie. Nie chybiła zaś nade wszystko wyzwaniem swej
 2     1|         w dysputacji artista, a nade wszystko poeta! vel magus" -
 3     2|    Wiadomo czynimy!...~I zważyć nade wszystko każdemu rozkazujemy,
 4     2|      gawędy gołoty wszelkiej. A nade wszystko to ich tłoczenie
 5     2|        bez księży i chorągwi, a nade wszystko tak bez ładu i
 6     2|   wysoki, straszny, król wielki nade wszystką ziemię!~Uczepiły
 7     2|   wysoki, straszny, król wielki nade wszystką ziemię!...~Za trąb
 8     3|        śmiechy, jak i dąsy, zaś nade wszystko raduje gromadzka
 9     3|   ciekawością opadają ich wszak nade wszystko kobiety po miastach.
10     3| niedbale:~"Gryzie cię, mistrzu, nade wszystko sumienia nęk za
11     3|       ducha wici nieustanne - a nade wszystko - rybałtową igrę
12     4|    sobie dziwne sprawy człecze; nade wszystko: jak to niejednemu
13     4|  prostakiem miłości zostanie mi nade wszystko!" Goliardowi zaokrągliły
14     4|        były z siebie? czy ładne nade wszystko? i czemu ich dzisiaj
15     4|          tym się, głupi, uciesz nade wszystko!"~A i przytakiwania