Czesc

 1     1|     bardziej ją gwałci: jakby ten krzyk diabeł sam wyciskał jej
 2     2|          tam pod ręką lekarza ten krzyk: "Ratunku!" bełkoce w ślinie
 3     3|       gęśli zerwał się ten świata krzyk, który wstrząsa kościołami:
 4     3|       gwałtowna zerwał się w dali krzyk gromad całych. Wichrem poniosło
 5     3|           człeczą - i jeden tylko krzyk rozdzierający: już w niebo
 6     4|     kamiennym swej Pani. Lecz oto krzyk tryumfu w zwycięstwie nad
 7     4|          jednak ta cisza zaklęta: krzyk, zrazu gardłowy, rozbija
 8     4|      wnosi w tę ciszę barwy bodaj krzyk i wyskoki, gdy usta zamilkły
 9     4|             Pani Wenus sama!"~Ten krzyk bałwochwalstwa urzekł go
10     4|       rzucił jej bałwochwalczy tu krzyk. Ale czynił to daremnie.
11     4| rozgwiazda co chwila czyniła - za krzyk radosnego ciała na "Evoe!"
12     4|      tańczącą - pod ten fletniowy krzyk radosnosci młodej:~Evoe-Bacche!....~
13     4|     ramienia jest jakby dusz tych krzyk, każdy w dłoni wyciągniętej
14     4|    zastraszą świat?... Ów zaś ich krzyk okrutny, który ciebie z
15     4|        życzenia nad ten żurawiany krzyk zapomnianego Arcypoety.