Czesc

 1     1|         niby spotkanego gdzieś na gościńcu, nie podobało mu się wcale.
 2     3|      grodu.~Jakoż roił się już na gościńcu wszystek lud wędrowny, jaki
 3     4|         Bogiem.~Z daleka długą po gościńcu wstęgą wił się w blasku
 4     4|    pańskim! Ochotnik! zaciężne na gościńcu pozostali: pogrzeb swoich,
 5     4|       niej duszami.~Ciągną oto po gościńcu i wzdychają tłumnie.~Niedźwiednik,
 6     4|      zatrzymują się towarzysze na gościńcu i hukają na niego z daleka.
 7     4|     daremnie wypatrują skoczki na gościńcu, od bramy grodzkiej.~Muza
 8     4|        Kotłuje się wokół niego na gościńcu rzesza młoda.~Więc, dla
 9     4|         swego.~Gdy tuż za nią, na gościńcu, wyłania się nagle przed
10     4|      późnego księżyca.~Na dalekim gościńcu doganiają już oto mnicha
11     4| Ultramontanus, który nam drogę na gościńcu zaszedł; człek zza gór."~"
12     4|        ducha ledwie musną ucho na gościńcu, gdy trafem koło niego przewieją -
13     4|          ostatnio musnęło ucho na gościńcu i z czym do mnie tu przybiegłeś:
14     4|      czemu odbiegł od kamratów na gościńcu, co śród mnichów porabiał -
15     4|     goliard pozostawił ich był na gościńcu, oddaliwszy się w żarliwej