Czesc

 1     2|              nie odjęła.~Wstąpił brat franciszkanin między te kaleki i rozstawi
 2     2|               swoim Graala - jak brat franciszkanin śród trędowatych.~W zadumie
 3     2|           znów ciszy postrzegając, że franciszkanin niewymowny nic już im dzisiaj
 4     3| oprzytomnieniu onym, że wszak to brat franciszkanin przed nią klęczy: wszelkiego
 5     3|               ledwie się znaczył brat franciszkanin, przyległy gdzieś do schodów
 6     3|             wieść!!"~"Tyżeś jest brat franciszkanin, z którym mówiła królowa?"~"
 7     3|   społeczności chrześcijan wytrąca, a franciszkanin za czarta samego bierze!"~"
 8     3|              Apage! apage! apage! Jam franciszkanin, ja minoryta: z maluczkich
 9     3|             woli tułaczej.~Wyruszył i franciszkanin z wagantami na wędrowanie
10     4|              pomyka się chyłkiem brat franciszkanin. Za siebie, w stronę klasztoru
11     4|              się oczy w zdumieniu. "I franciszkanin to powiada?! Tak miłość,
12     4|              i ponad miłość samą."~"I franciszkanin to wszystko powiada?!"~A
13     4|               tu grzeszniejszy? Kto - franciszkanin na wskazania miłości mniej
14     4|              aeternum. Napisał zaś ją franciszkanin Gerardus - niech będzie
15     4|               w zdumieniu załamał. "I franciszkanin taką rzecz powiada?! Tak