Czesc

 1     1|  rozpierzchliwe, ujrzą nagle z dala pod ścianą kościoła postać
 2     1|        słyszę te jej nucenia z dala, te szumy płaszcza, te szelestki
 3     2|      kościółka. W tej ciszy, z dala od zgiełku odpustowego,
 4     2|      tłumy i cichną zgiełki: z dala słyszeć się dają kołatki
 5     2|   diabłów. A oni otaczają go z dala jak te szakale. Na niejednym
 6     2| chytrze, lecz stąpają twardo z dala. I cwanym przymrugiwaniem
 7     2|     czy rdzy. Ujrzyj takiego z dala na koniu, a wyda ci się
 8     3|     wśród tłumów, że słychać z dala ciężki chód komorowej straży.
 9     3|     Żydami razem?... A tyś się dała w kompanię lichocie takiej!"~
10     4|          Nieprędko oderwać się dała szkapa od kęp trawy na rozdrożu.
11     4|       Póki ich przeor chustą z dala nie spieszy powiadając,
12     4|    wraz ku nim z chwytną już z dala garściązda się, za biodro,
13     4|     wiadomo skory, przysiadł z dala na głazie, podjął oburącz
14     4|    przez się upojenia ziemi.~Z dala u krzewu pracowite prządki
15     4|     burza jakby nową woń ziemi dała i odnowiła gwiazd rozbłyski