Czesc

 1     1|    zostawił: milsze mu snadź były własne kudły na głowie nieosromionej
 2     1|      stolnic martwica: puste były trony oba.~Powitał go książę-dworak
 3     1|  wszystkie trzy parki żywota były już z nami. Bo prawdziwie,
 4     3|     nic nie powstrzyma skore były łechtać sobą i tę cichość
 5     3| nimfy?... jakie one z siebie były?" Goliard był wciąż jeszcze
 6     3| roztargnione sumienie.~U Muz były myśli tedy: wielkie poema
 7     3|     dla się. Gdyby wszystkie były jak ona, nie byłoby wcale
 8     3|    gbury i zbóje, bliższe mu były w onym zamęcie tamte stworzenia -
 9     4|    nad kartami księgi; nieme były usta moje: ponurzony bywał
10     4|      tych nimfach: jakie one były z siebie? czy ładne nade
11     4|    już nie ma, skoro dawniej były? Na wygodzenie tym naprzykrzonym
12     4|     powiadając, że one takie były zawsze zwiewne ku śmierci,
13     4|     u pogan niegdyś i Muzami były.~Więc by bogu i im może
14     4|   przeora zjaw a słowo ułudą były tylko: ledwie tym upragnieniem
15     4|     kart wszystkich zapisane były ręką przeora nieskończonym