Czesc

 1     1|       dłużej na sobie. Podjął głowę znad grobowej płyty i jął przypominać
 2     2| barwistością i weselą oczy. A kupcy znad ław swoich napędzają chęci:~"
 3     2|   kaznodziejo!... Przepędź szatanów znad głowy!"~Piskiem trwogi okrzykną
 4     2|            czym dźwignie dziewczynę znad swej stopy, uspokoi, życie
 5     2|           rzuca raz po raz mieniacz znad ławy swojej. Zasię pod gołą
 6     3|             to piękny obyczaj miał: znad Odry szedł z niedźwiedziem
 7     3|            rybałtów małe oczki jego znad brody baczą wciąż na dziewczynę.~"
 8     3|           Zamorza, wypłynął księżyc znad murów. I wejrzał na plac
 9     4|    dziewczyny... "Nie nimfa to jaka znad tego tu strumienia?...~"
10     4|         mnich tylko te westchnienia znad skrzyni - nie ciężkie wszelako -
11     4|          urzeczenia - by odgonić mu znad głowy acedii zmory - wypłoszyć
12     4|             swoim płowy poskramiacz znad Odry: zgoła tota joculatorum
13     4|        wyższej piękności i mocy tuż znad kościoła progu odjechała
14     4|        kucia młotów w wieko trumny. Znad ołtarza wychylają się ku