Czesc

 1     1|         Nakarmię, wykąpię, odzieję w szaty nowe, wszystkie lampy wieczernika
 2     1| wszystkokrotnej.~Dla nabycia dwornej szaty swojej wyprzedał się było
 3     1|           więc poszanowanie dla swej szaty oświeconego ustateczniło
 4     2|            splatając na onej fałdzie szaty, kroczą sztywno, układnie
 5     3|  białofutrzanym obłogiem królewskiej szaty, na złoty łuk strzemienia,
 6     3|    przypominania tej chwili, jak pod szaty obłogiem na złotym strzemieniu
 7     3|       nazajutrz, choć nas w szerokie szaty objuczą i stąpać każą jak
 8     3|            incubów swoich, rozrywają szaty pod szyjami, snadź i wstyd
 9     3|              niesromnie w obciągłość szaty, przylegającej do ciała
10     3|        Zwinności przydaje i krótkość szaty, a i te chobotki niewieście -
11     3|            że lekarz ma na grzbiecie szaty - w znamię kary kościelnej
12     3|             przeniesione z niejednej szaty na czoło żelazem czerwonym...
13     3|              gdy spod białofutrzanej szaty na złoty łuk strzemienia
14     4|               Dość spojrzeć na dumne szaty panów żonglerów. Rychło