Czesc

 1     1| Skrzypiał ten dzwonny pacierz na poły sennym jeszcze mruczeniem,
 2     2|        to! owoż wam, kobiety, za poły mnie teraz targać i szczypać
 3     3|    napatrz do syta.~I zaduma, na poły senna, skołysała nagle jej
 4     3|       nieodparta chęć miotnąć na poły wypróżnioną łagiewkę między
 5     3|         ramiona, szeroko rozwiał poły purpurowego płaszcza. I
 6     3|         świcie: zrazu bławym, na poły zielonym jaśnieniem barw
 7     3|    błogosławionych królowych.~Na poły ockniętemu mnichowi wypatrzyła
 8     4|       klasztornej. Oto kwiaty na poły już zwiędłe, które wczoraj
 9     4|        wroga. "Krzep się!"~Mnich poły habitu za sznur zatyka,
10     4|  przybiegłeś: gdy twe rojenia na poły płonę Pitagor po piekle
11     4|    ołtarza. Klęczy owo wagant na poły mniszy, z gęślą pod pachą,
12     4|        tchnie ros i rześkości na poły jeszcze rozmarzony wiew -
13     4|          mu ten wicher i wydymał poły płaszcza, ledwie się nimi
14     4|         tych myśli pajęczyny, na poły bezwiednie, a smutną ręką,