Czesc

 1     4|         granicy klasztornej. Oto kwiaty na poły już zwiędłe, które
 2     4|     pełzły i klasztornego ogrodu kwiaty: kramów blaski barwiste
 3     4|          Weź, bracie Łukaszu, te kwiaty..."~W ten szelest osypywać
 4     4|        szelest osypywać się jęły kwiaty już powiędłe.~"Weź... I
 5     4|        po łąkach nad strumieniem kwiaty tkały osadzając je na łodygach
 6     4|     rozkoszy obietnice wetkały w kwiaty, żył swych purpurę przelewają
 7     4|        sadem. A wonczas liście i kwiaty same ptakami swawoli trzepotać
 8     4|          Cienkim wieńcem okalały kwiaty pólka warzywne braci klasztornych. "
 9     4|   niechęć ich rosła; nie tyle za kwiaty może, ile za to malowanie.
10     4|       gdy mu dziewica Eustochium kwiaty i gołębie słała.~A teraz
11     4|    rodzimej ciepło i rozsiewa za kwiaty - by potem co wiosna, co
12     4|          celi nanosiła ziemi pod kwiaty, by ta jaskółka uwiła ziemne
13     4|  motylich barw, wraz z mnichem i kwiaty same zdały się nasłuchiwać
14     4| zamyśliły się na przedwieczerz i kwiaty, gdy wydało się duszy samotnej,