Czesc

 1     1|          Piękne jest żonglerstwo kamratów na rynku, piękne są skoczki
 2     2|         taką żałością do Boga za kamratów i za się, że już tylko wargi
 3     3|    gęślarza zapraszającego wciąż kamratów pobrzękiem franciszkańskiej
 4     3|       pozdrowi gromko wszystkich kamratów:~"Niech będzie pochwalony
 5     3|        goliard, obstąpiony przez kamratów, z sztychem heroldowego
 6     3|          i żalem wypełniły serca kamratów. Obsiada go kołem, każdy
 7     3|         wyśmiechach u swoich tam kamratów: rycerzy od pysznych płaszczów
 8     3|         ich zastawią. Ale innych kamratów ściga już jawnie złość i
 9     3|     zdziałał. A pochwalony przez kamratów, ustawia się przed nią i
10     4|    pogrzebową atencją i nawołują kamratów, aby przystanęli pojrzeć,
11     4|     piersi rozranił, żem odbiegł kamratów do waszego klasztoru. Niech
12     4| opowiadać każe: czemu odbiegł od kamratów na gościńcu, co śród mnichów
13     4|       jakoś te żale.~Oto i wśród kamratów nawet obcym się czuje. Żaden
14     4|          sobie czyniąc odepchnął kamratów i całą głowę oto zatula