Czesc

 1     1|      nich niczym rycerz błędny, gród wyzwalający.~Krwi ludzkiej
 2     1|    wagantów sprośnych. "Igrce w gród walą!" - rozbiega się nowina
 3     2| ruszajże się prędzej, by cię ni gród, ni ziemia więcej nie oglądały!"~
 4     2|        nikłości postaci swojej. Gród cały nabił się już było
 5     3|         rycerze błędni!... Miną gród w ciszy. I pozostawią po
 6     3|      nieboskłon wsparty, nakrył gród topielą granatu i złotymi
 7     3|     ważniejsza tu spłonął, cały gród>~Osłania mnich piersi rękoma
 8     3| wagantami Z ł o samo nawiedziło gród, wysyłało tej nocy swe bezszelestne
 9     4|    mówią: na wyspie, przy zamku gród dla mieszczan i wszelkiego
10     4|        zło, które z rybałtami w gród naszło. On ci to w postaci
11     4|        rysował się w tej chwili gród w baszt wieńcu pod obłoków
12     4|          Spoglądał na te zamki, gród i klasztor jak na przystanie,
13     4|       tego tu wału spoglądał na gród, zamki i klasztor: jak to
14     4|         dziewkę swą - z grodu w gród, z czasem pomocnik w jej