Czesc

 1     3|    przyśpiesza tonu za głosem fletni. Rozskakał się jak ten kozieł
 2     4|     swoją, przygrywa sobie na fletni pasterskiej. Stąpa lekko
 3     4|    pieśni śpiewanej jakby pod fletni wtór:~Faune! nimpharum fugientum
 4     4|   tylko odgadnąć by zdołał na fletni tych zamyśleń goliardowych
 5     4| kolano drugie, gębę odął przy fletni, wytrzeszczył ślepia w zapamiętałości
 6     4|     zewsząd gwary i bez Fauna fletni obejdą się teraz. Starczy
 7     4|      w słonecznych ukojeniach fletni. Lubują się w nich i panie
 8     4| kolano drugie, odął gębę przy fletni, wytrzeszczył ślepia w zapamiętałości
 9     4| rechotliwie przelewnych tonów fletni tchnie ros i rześkości na
10     4|     kozła; a tak stąpając, na fletni przygrywał sobie. Wyprowadzał
11     4|       się tu snadź, lecz jego fletni głos! A gdy wraz z mnichem
12     4|     ramiona mnicha. - Panowej fletni był to pewnie czar!... I
13     4|        jak pląsa tu wkoło, na fletni przygrywając sobie!....).~
14     4| ciemnościach?~"Powiada, że na fletni mu wciąż przygrywa w uszach,