Czesc

 1     2|          Jałmużny! - zawodzi. - Dla braci franciszkanów jałmużny!"~
 2     2|           kwestarza. "Jałmużny! Dla braci..."~Aż się ocknie na widok
 3     4|     klasztoru, choć go miłosierdzie braci podkarmiało u furty z misy
 4     4|            Tej oto, którą pobożność braci wystawiła w kamieniu, by
 5     4|        grzech myśli cielesnych śród braci. Zadzierzgnął natomiast
 6     4|           wejrzeniami niechęci śród braci.~Znękanie aż cielesne wiodło
 7     4| pogardliwości dla grzechu tego śród braci. Rzecze więc tylko słowem
 8     4|       okalały kwiaty pólka warzywne braci klasztornych. "Na rabatach
 9     4|           klerków nie wnosić między braci. Obserwancja całkiem się
10     4|           nie ma chyba człeka (krom braci w klasztorze!), który by
11     4|          słyszy ciało swe tam wśród braci. I baczy z daleka: na tę
12     4|             przyjęli tu dziś mdłych braci naszych ze świata." I wyprowadził
13     4|           odrazę. Do ludzi zaś - do braci w klasztorze - nienawiść;
14     4|     obowiązków gospodarza.~"Który z braci - obwoływał - spowiadać