Czesc

 1     1|      świecie, a mistrza kamieni żywych stwór w kościele?!"~Organowe
 2     1|        fary ocknęły się jakby w żywych kamieniach dusze wszystkich
 3     2|        samego zbroję - nikomu z żywych na pożytek - lecz ot: na
 4     3|      brat cichy, który królów w żywych kamieniach po kościołach
 5     3|     kościołów, a mistrz kamieni żywych, czeka tam z worem swych
 6     3|   oddech poszerza; gdy smukłość żywych kamieni u wrót uwysmukla
 7     3|     wstępują blade mary kamieni żywych. Ocknięto grodu popłochem,
 8     4| mierzchnie ponuro, na cmentarzu żywych kamieni wyświetla się w
 9     4|  kuźnicy, skrzą tu i owdzie, na żywych spiżach, których pełno wszędy.~
10     4|       dawny: Bożego Domu kowal, żywych spiżów mistrz!"~Co mówiąc
11     4|     jedynie zdziałać potrafimy, żywych kamieni i spiżów mistrze.
12     4|         któryś.~"Mistrz kamieni żywych!" - przedstawia się i zaleca
13     4|     ogóle powinna być ekspresja żywych kamieni.~Dziwi się przeor