Czesc

 1     1|         kośćmi i starce w szopie włosów i brody, niczym pnie zmurszałe
 2     1|   wychylona. A rozplotem złotych włosów zatula głowę kochanka ni
 3     1|       jak z wosku, w onym wianku włosów na ciemieniu ni to w koronie
 4     3|          dzikie płomyki czarnych włosów gdzieś koło ucha, na te
 5     3|   wstążeczki kraśne, jakby czerń włosów płomykiem przewiała... Nie
 6     4|         przebiała pani w złotych włosów chuście. Płacze noc całą
 7     4|          głowa mnisza z wiankiem włosów wokół wygolonego ciemienia -
 8     4|          runęła czołem o ziemię, włosów nagłe rozploty wyrzucając
 9     4|      puszy. Lica nie widać w tym włosów owiewie, rączki zajęte są
10     4|       pląs i nie ośmignie w krąg włosów mietlica...~A gdy, tak spętana,
11     4| dreszczową biel pleców przerzuci włosów kir, piersi obie jak te
12     4|      podgolonych głów z wiankiem włosów na ciemieniu i głuche zawieszanie
13     4|      przez jeden wieczór koronka włosów na ciemieniu. O potępieniu