Czesc

 1     2|          sobie rzeczy - jak to z wieczora. Niedobra rzecz wróży się
 2     3|     coraz to bezradniej myślom z wieczora za furtą klasztorną... "
 3     3|      statecznych nieledwie zmorą wieczora, strzyg tajemniczym zlotem.
 4     3|       Opodal rynku po głuchych z wieczora podwórcach studziennych
 5     3|         się nie chciało krajać z wieczora, a i dzień świętego Floriana
 6     3|     Śmierć już po raz drugi tego wieczora przewiała nad gromadą, jemu
 7     4|        rozwrażliwioną skórą rosę wieczora. Zanurzona w mroku, wydaje
 8     4|       nad księgą oczy wynosząc z wieczora do ogrodu, myślał nieraz
 9     4|   mszalnej prawie ciszy letniego wieczora:~"Zo-fi-jo!..."~Marzy się
10     4|          gałęzi w ciszy letniego wieczora?~Dziwnie swawolne rytmy
11     4|            gdy w zadumę letniego wieczora, jak w tęskliwość organowych
12     4|      Brat Łukasz powrócił było z wieczora do celi z bielmem acedii
13     4| kroplisty, już po raz drugi tego wieczora, jął mu zalewać czoło. I