Czesc

 1     1|      piersi śpiewaka rozchwiejne tony dzwonu:~Lirę - wieków -
 2     1|         wam tylko w trubadurskie tony! zawsze wam tylko o błędnych
 3     1|      nóżkami na muzyki kolebiące tony!~Ciszy tam, w piekarni całej!
 4     1|        Na wyże wzięte, mnożą się tony: jak ten grom, gdy w jeden
 5     4|          niejakie w niej ocknęli tony, biorą je czym prędzej na
 6     4|          weźmie na się ich strun tony ostatnie; odda je niechybnie
 7     4|    zamyśleń goliardowych rytmy i tony.~Jak gdyby zasiadł wprost
 8     4|      buczą wokół kwiatów niskimi tony: "Gdy mnie twych miodów
 9     4|         wytrząsa z nich rosy jak tony złotych dzwonów idącego
10     4|     pożogi wszystkiego pogaństwa tony najgorętsze wraz z plenną
11     4|         Rzekniesz, dzwonu samego tony, że smutną snadź ręką, w
12     4| skrzydłach smętu - dzwonu samego tony!...~I kraczą...~"Krew! krew!...
13     4|   nadzieja i miłość.~Gdy organów tony wyciągnęły ich z kruchty