Czesc

 1     1|            jeszcze tylko po jarach pól, kędy je czasami przypomina
 2     1|         padną oboje martwi: tak na pół oderwane od życia są serca
 3     1|      powiada doń jakby z góry:~"Od pół roku o niczym innym i we
 4     1|        ciągną z daleka z wrzawą na pół miasta.~I widzą: na kamieniu
 5     2|         przypominając ledwie przez pół wszystko, co przedtem było,
 6     3|     wieżyska.~Za rozchwiejną ciszę pól na Ave, tu okrzepłość, chmurna
 7     3|            przyciskając do swej na pół obnażonej piersi: z zadymionej
 8     3|      dośćże ci było jednej bestii? Pół świata z onymi szmatami
 9     3|         was jest co najmniej przez pół takim, jakim go chce widzieć
10     3|            przenikło, że choć z na pół otwartymi ustami wiwatów
11     4|           słowa tej modlitwy. A na pół zaledwie ocknięty z tego
12     4|          Dali powietrznej oddech i pól tchnienie rzeźwią południa
13     4| najgorętsze wraz z plenną spiekotą pól. Wina dojrzenie wcałowuje