Czesc

 1     1|   wkracza oto w miasto i skoczka piękna, wystawiając dumnie pierś
 2     1|        twarde piersi ma rybałtka piękna! A łyski i strzelistość
 3     1|      może zarojeń niedolę błogą? piękna jeszcze jedną ułudę - oto
 4     1|         są skoczki tańce i nogi, piękną odwaga linochoda, odważny
 5     1|          słowo gadkarza - zgoła: piękną jest każda zuchwałość i
 6     2| uklejnoceniu temu.~"I stałaś się piękną bardzo wielce - byłaś doskonała
 7     3|      skarbonką oddał - za gędźbę piękną."~"A przecie mniszysko ignorans
 8     4|          oczy chciwe najwyższego piękna! A przecie, w chwili iszczenia
 9     4|     bulgoce w powadze. A prządek piękna rączki chyże czerpią co
10     4|         że goniąc córkę, prządkę piękną, wpadł oto w objęcia matki -
11     4|        sięgły, korona wszelkiego piękna, jakie być może - żywe po
12     4|    wykuwają się postaci wyższego piękna i okrutniejszej mocy niźli
13     4|        ślepą żurawicę ziemskiego piękna na czele igrców sztuk wszystkich,