Czesc

 1     1|      stanąć przed zacnym gronem oświeconych. Tymi słowy powitałby ich
 2     1|        i drugi, ostatnią tarczę oświeconych?!... Komy będę jak pies,
 3     1|       się dziś i bez słuchaczów oświeconych. Prostotliwym pieśń swoją
 4     1|       gędźbę i wiersze - zgoła: oświeconych igrę zacniejszą - kobiet
 5     1|   burmistrzowi, który nie był z oświeconych.~(Żongler wgadał był to
 6     4|   świętej Genowefy - miasto dla oświeconych: uniwersytet się zowie.
 7     4|        ani przed swarliwe stoły oświeconych. Tu zostanie, gdzie i kości
 8     4|       Gdy, naszym zwyczajem, do oświeconych tylko przemawiać pragniecie,
 9     4|         wnętrznie i najbardziej oświeconych nad wolnymi i oświeconymi,
10     4|   goliard niegdyś otrzymywał od oświeconych za one pieśni, które ubogaciły
11     4| prostactwo, dla się tkliwe, dla oświeconych pomstliwe. My to, klerki,
12     4|  błąkającej się w odpisach śród oświeconych. Śmierć, osłoniwszy powagą
13     4|   najwolniejszych i najbardziej oświeconych nad wolnymi i oświeconymi