Czesc

 1     1|          zza murów, z wszelakich oddali.~Oto wielki bęben na wózku
 2     3|      mnicha opływać on kształt z oddali, nie śmiejąc dotknąć ni
 3     3|     murach, rogów ponure wycia w oddali i bębnów alarmy po basztach -
 4     3|          zza murów, z wszelakich oddali. I naniosło niepokojów z
 5     3|    wskazują groźnie na kościół w oddali.~I zaprawdę: podświetlone
 6     3|         się nagle - jakby tam, w oddali, dach zapadł się na ożogę.
 7     3|     zerwanie się z grodu.~Tam, w oddali, dach przed chwilą zawalony
 8     4|        skrzydła to ponoć wieją w oddali, spostrzega wreszcie, lecz
 9     4|     Kiedy niekiedy zawtórzy mu z oddali Arcypoeta sam w żaków chórze:~
10     4| ostatniego może poetę przy gęśli oddali owo skoczce na przekarmienie."~
11     4|         ni to zszeptywania się w oddali, m to zaświsty strzyg -
12     4|         w rękach pośpiesza już z oddali.~"Pijcie! pijcie! pijcie!..." -
13     4|         zagrała tak szelestnie w oddali. Nie zerwał się z klęczek,