Czesc

 1     2|        aby się wywiedzieć tylko: dokąd też taki chadza? z kim się
 2     3|     gościńca i uciec stąd precz, dokąd nogi poniosą. Bramy miasta
 3     3|    dobrze, skąd są ci panowie. I dokąd was powiodą. A mistrze to
 4     3| Zatrzepoce się mnich nie wiadomo dokąd; może w oprzytomnieniu onym,
 5     4|   uważnie, co też tam napisano.~"Dokąd..." - wypatrzył z trudem
 6     4|       bramę grodu minął - wraz: "dokąd..."? Za rycerzami błędnymi,
 7     4|      nimi wyruszyłem ja z grodu. Dokąd zasię sam dążę, człek stary?
 8     4|    piszczele wędrownego klerka.~"Dokąd?... Dokąd?..." - swarzy
 9     4|    wędrownego klerka.~"Dokąd?... Dokąd?..." - swarzy się w myślach
10     4|          wypytują ich życzliwie: dokąd też Pan Bóg prowadzi? ku
11     4|          przez lekarza na koniu:~Dokąd idziesz, drogie dziecię!... ~
12     4|     Pasterz tym pytaniem swoim:~"Dokąd?"~"Otom bezwiednie sam wprzódy
13     4|           gdy powrócił od furty, dokąd jako gospodarz klasztoru