Czesc

 1     2|   zrębach, by straszyły sumienia stare! Takiego dziada i diabła
 2     2|        Wiadomo, jadu pełne są te stare skorupy cnoty. Powiadała,
 3     2|         twarzach nosatych jak te stare kruki - z włosem tłusto
 4     3|        jak u nas. Stąd wątpienie stare, czy macie oną i czy możecie
 5     3|  rozstajnych zbierają się pewnie stare igrce oraz żaki ze wszystkich
 6     4|         snadź i przeorowi. Serce stare surowo sądzi ludzi z oddalenia
 7     4|      osądzone się czuje - że owo stare, że z życia odchodzi, że
 8     4|          aut in puellis urere. A stare baby, których żak, choć
 9     4|            Nie jesteśmyż, klerki stare, nad swymi księgami jak
10     4|    ciężkością, wypełniały piersi stare takim dziś rozdrażnieniem.
11     4| ofiarowywał i życie, i serce swe stare - młodości ducha i nadziei
12     4|      głowami dzieci naszych? gdy stare niebo i ziemia stara - miną