Czesc

 1     1|    rzekniesz, sama - oddaliły się stąd precz. Chłód barw niemych
 2     1|           nich usłyszy i pojmie - stąd sprzeczki. Zgiełk wnoszę
 3     2|           zjadł z tymże jabłkiem. Stąd troistośc nędzy doczesnej.
 4     2| najczystszego nieba szafir spada: stąd za nadzieję w pierścieniach
 5     3|        kamraty z gościńca i uciec stąd precz, dokąd nogi poniosą.
 6     3|       goliarda i nędza za bogata. Stąd nieufności smutne."~Gdy
 7     3|            nie w duszy jak u nas. Stąd wątpienie stare, czy macie
 8     3|           zapalił! A wiecie, jaka stąd dla was wróżba, gdy pożar
 9     3|     Ostawajcież tedy z Bogiem. Ja stąd precz odchodzę - pewnie
10     3|         chwilę taką!.. Chodźże mi stąd, chodźże czym prędzej, bo
11     4|       jest - wiadomo - niedobre. (Stąd wiedźmy i wróżki ciemne
12     4|           ulicach i u grodu bram. Stąd i moje dziś guzy i rany