Czesc

 1     1|       śmiechu pustotą - jakby ptak z świegotem furknął nagle
 2     3|   postaci, że zwrotna jak ten ptak na gałęzi zda się kobieta
 3     3|     zarazem na rycerza niczym ptak na węża. Bo jakby na nich
 4     3|     wpada w ogień, powiadają, ptak Feniks w polocie przeobrażeń.~
 5     4|     luźnymi się włóczę.~Ni to ptak w podniebiu, ~za nieścigłym
 6     4|  polata rozchwiejnymi pióry. "Ptak czy strzyga?!..." - przeraził
 7     4|  żaden w nich nie zaświegotał ptak Pod igliwia ciche jak pacierz
 8     4|  Dziwnie się to słyszy - może ptak jaki z gór dalekich opadł
 9     4| środkowym wieńcu tego błamu - ptak Fenix, wzlatujący nad popioły
10     4|        strzepnął z siebie jak ptak to znieobecnienie w czasie.
11     4|  zatrzepotał się mnich niczym ptak pod łasicą i runął na wznak-
12     4|   szyją wyciągniętą - jak ten ptak rozśpiewany:~Te Verbum incarnatum ~