Czesc

 1     1|      zastawił za wolnego ptaka prawdę i szyję?!..."~I nie chybiła -
 2     1| pozwalali im mówić całą zawsze prawdę, choćby z srogim gniewem
 3     1|      czemu powody dawasz?" "Bo prawdę mówić mniemam!... Nieprawdy
 4     2|    wieści zawsze najprędsze.)~"Prawdę ty mi powtarzasz?!"~ ~"Nie
 5     2|       w tej chwili dziewczęta.~Prawdę powiadał poeta! Ileż to
 6     3|       Zasię dziś? teraz?... By prawdę rzec, mnie się onych przytrafiało
 7     3|        jest w sztuce każdej."~"Prawdę rzekłeś, mistrzu! - przytakuje
 8     3|        swój nóż pod światło. - Prawdę rzekłeś! Osobliwie w sztuce
 9     3|        musiała to być kobieta! Prawdę powiedziała ona wonczas
10     3|        poszeptach gwałtownych: prawdę zatem płatnerz powiadał.
11     3|       wolnym ptakiem obwołał i prawdę poety mówić ludziom mniemał.
12     4|         Na twoją i moją duszę, prawdę mów! - nie diabełże to był