Czesc

 1     1|         grzeczny. A sama rozpina powoli opaskę czółka na podbródku,
 2     1|          gwiazdy i dogasają wraz powoli. Nad zamkiem świeci jeszcze
 3     1| rejestrach wyższych.~Więc gorycz powoli napełniała mu serce; już
 4     1|         cudem się dzieje. Aż się powoli rzecz cała wyjaśniła: w
 5     2|     stąpaniem wołów oddalają się powoli - stróże mienia i spokoju
 6     3|      Zapóźnione waganty ściągały powoli. Zwlekali się kuglce z wymyślnymi
 7     3|       Diabełś?!..."~Rozewrze się powoli i drugie oko. I stwierdza,
 8     4|   rozchyliły się niemo, bo gniew powoli dopiero zapalał się na policzkach.
 9     4| zazdrością swą zanęka, zamorduje powoli. I pókiż to tego będzie?!...
10     4|         i zadumie odmieniało się powoli grube oblicze kozodoja -
11     4|    błyskawicy płomię. I zamruczy powoli grzmot nierychły. Zimna
12     4|       niczym w drabinie, wkracza powoli ona, wysuwając co chwila