Czesc

 1     1|         odrasta kształtem. Ta z piekieł chyba wyrosła nauka - jak
 2     1|     serce kobiety zhukają, całą piekieł gorącość wypija z ust kochanek -
 3     2|       kostyry swoje ni to widły piekieł. Przypomniał słowa dominikanina
 4     2|        dla twej duszy już tylko piekieł beznadzieja - przerzuć,
 5     2|      jeszcze ku temu przyczyny.~Piekieł nienawiść zieje między wagantami
 6     3|        wino, wydymi i ta siarka piekieł ze łba, wysuszą się łzy
 7     3|         a dusz ich odkupieniu z piekieł - tego wam żaden klerk rzymskiego
 8     3| nastawałem. Kogóż bo tu wlec do piekieł? Z kim się tu borykać? I
 9     4|             I usłyszy on śmiech piekieł, o którym powiadają pokutnicy,
10     4|          mnie Pitagor czeluście piekieł otwierał i za mnie z potępionymi
11     4|           Pogaństwa majaki? czy piekieł upiory? czy może żądz i
12     4|         i siarkowym dymem onych piekieł, którymi zastraszą świat?...