Czesc

 1     1|        rodzimą - ziemię zmysłów młodych. Otaczali ich rojem żebraki
 2     1|       zniemówienia wśród obojga młodych. A gdy wreszcie spojrzeć
 3     1|  przejść mimo nich, zostawiając młodych sobie.~Groźna jest nocy
 4     1|     tego goliarda - za dziesięć młodych.~Nie masz bo w każdym grodzie
 5     2| sobkostwu mieszczan - starych i młodych - niźli prawdziwie do zratowania
 6     3|       on jabłonkom dusz waszych młodych, by przed się nie zakończyły
 7     3|         admirabilis!" - hukną z młodych piersi.~I rzucą się ku temu
 8     3|   naszeptaniu, pochylą łan głów młodych.~A przecie, nawyku siłą,
 9     4|    wetkały, wiadomo, dusz swych młodych niestatki i trwogi).~Te
10     4|        skokami Pana. Istna serc młodych muzyka.~Więc słyszy ją znowuż?!...
11     4|         Pana z gościńca porywów młodych:~Factus de materia ~cinis
12     4|   stanęło natychmiast w sercach młodych. (Najmądrzejszy dla nich