Czesc

 1     2|             chwili najuroczystszej, kiedy cała społeczność człecza
 2     3|             już linochód zapomniał, kiedy dotarł było do drugiej wieży.
 3     3|       najpiękniejsze, jakie Bóg dał kiedy kobiecie ziemskiej!..."~
 4     3|           ław. Goliard, nie wiadomo kiedy i jak, wśmignął się było
 5     3|               Czego ryczysz, krowo, kiedy nie ciebie rżną?! Trzymajże
 6     3|          nigdy, jakie słowo nasze i kiedy ziścić się może nagle w
 7     3|         wedle zamyśleń moich. Pójdź kiedy, popatrz uważnie... Dziś
 8     4|             do Paryża, i wskaże im, kiedy i gdzie skręcić trzeba.
 9     4|            z nas wiedzieć może? - i kiedy - i przed kim?!... Grzmią
10     4|             swoich uroków harmonie.~Kiedy niekiedy zawtórzy mu z oddali
11     4|          ten dzień najradośniejszy, kiedy wszystko w nas weseli się
12     4| pulchniejsze panie ze świata rzadko kiedy zaglądały do ciebie. A tyś