Czesc

 1     2|         nagle, pod westchnienie głuche.~"Nie tęsknijże, panie,
 2     3|     łoskotem, spada a tupocze o głuche mury. Z owisłej na izbę
 3     3| grodzkiego widnokręgu, usypiały głuche rogi stróżów i te ich balowe
 4     3|       nad sobą jakby pod bębnów głuche nagle uderzenie.~I ręka
 5     4|      dochodzą pomruki litanii i głuche przyjęki śpiewacze niczym
 6     4|         w tej chwili, że słyszy głuche podzwonne strun, jak gdyby
 7     4|         cisz. I wyczuwał, przez głuche mury nawet, jej ręce błogosławiące
 8     4|          wszystkie jego ścieżki głuche.~Nazbyt bo dobrze, i zgoła
 9     4|  wiankiem włosów na ciemieniu i głuche zawieszanie oczu na obrazie
10     4|   mnisze brody żują swe litanie głuche...~A kawki u wieży kołują
11     4| przeginał mu się grzbiet. Nagle głuche stuknięcie głową w tył: "
12     4|          usłyszą nad sobą słowo głuche.~Odezwały się znów pomruki