Czesc

 1     1|         żyłuje!" - oburzy się do głębi pani płatnerzowa.~I mimo
 2     2|         misach. Tu zaś korale, z głębi mórz potworom wydarte, w
 3     3|       kościołem, a już oto z naw głębi ciągnęły niewiasty przed
 4     3|       nieomal żebrami wsparty. W głębi zwisa ciemną czeluścią komora
 5     3|        na to:~"Musiałam ci się w głębi duszy nazbyt podobać w sukni.
 6     3|       którzy wychodzą z grodu. W głębi ulicy - widzi - leży pokotem
 7     4|     chyże czerpią co żywo z tych głębi, roztopione słońca złoto
 8     4|          muchy w bursztynie!"~Do głębi oburzyły te słowa przeora.
 9     4|      przydługich nachyleniem - z głębi ponurości swej - błogosławić
10     4|        ścieżaj wrota kościoła. W głębi jarzą się na ołtarzu świece
11     4|   niewoli w stronę kuźnicy. Aż z głębi piersi chyba wydarte zatkanie
12     4| posiędzie."~ ~Przysiadł przeor w głębi krypty u grobowej ściany,