Czesc

 1     1|       się sami z rózgą na się w garści. I z tym już tylko pouczeniem
 2     1|   rycerza i z tyczką grochową w garści. Obok stąpa niedźwiednik
 3     1|      ulicę taboru i z datkiem w garści nie dociśniesz się teraz.
 4     1|      onych kwiatów, których dla garści równie ponoć nie ma - jak
 5     2|         nóż osadzić w trzonie i garści.~Dziki ryś woli i swobody
 6     2|      gębą jadła niemą a czapą w garści, wychylają swe grzbiety "
 7     3| odsuwała się za każdym razem od garści precz - nie mógł się jej
 8     3|      Nagle on łańcucha koniec z garści swej rzuca niedźwiednik
 9     3|      koło łokcia, za rękaw przy garści podtrzymuje zębami. Krwią
10     4|     królowej wyjął mu wówczas z garści i parsknął nad nim jak ten
11     4|    dłoni, aż z okrwawionej wraz garści wytrząsać musiał kryształu
12     4|        się ręka niby z młotem w garści: gdy ciało już gnić poczyna,